Te Anau oftewel Tijèenjoe
Door: Claudia en Jeroen
04 Augustus 2016 | Nieuw Zeeland, Te Anau
Woensdagochtend vertrokken uit Kaka Point op weg naar Te Anau. Of zoals moeke het zei, Tijèenjoe
Onderweg gestopt bij de Puakaunui Falls (namen hebben in het Maori allemaal een betekenis, maar welke?) bekeken in de Caitlins. Gebied ziet er bijna tropisch uit terwijl het in het zuiden ligt en het is winter. Het pad naar de waterval waan je je in Burgers Bush. Of omgekeerd hahaha.
Na de watervallen een lange ruk doorgereden naar Te Anau, aan de rand van de Fjordlands. De uitvals basis voor de tours naar de fjorden, een van de bekendste is de Milford Sound.
Deze geboekt voor morgen donderdag de 4e. Toen we hier net aankwamen was de Milford Road er naar toe gesloten vanwege de sneeuwval, een rit van 2,5 uur door de fjorden en langs de meren. Gelukkig was hij een uur later ook al weer open en de vooruitzichten voor morgen zijn goed. Later blijkt ook wel waarom, de laatste pas naar de fjord, met een tunnel lijken op de steilste en hoogste Alpenpas die we ooit hebben gezien. Onmogelijk zoals deze landschappen naast elkaar te zien zijn over een afstand van 150 km.
Deze avond hebben we een tour geboekt naar de Glowworm grotten aan de overkant van het Lake Te Anau. Met de boot over het meer en aan de overkant lopen we door de grot en later met een klein bootje naar de plek waar de Glowworms zijn en proberen met hun lichtje insecten te vangen. In het stikdonker en totale stilte drijven we door de grot en zien het schouwspel van de honderden lichtjes. Foto's maken uiteraard niet toegestaan. Moeten jullie maar een keer naar Te Anau komen.
Donderdag dan de rit naar Milford Sound, werkelijk schitterend en geen kip te zien. Denk in het hoogseizoen booming business maar nu rustig. Onderweg op een paar lookouts de Kea kunnen bewonderen van dichtbij. De Mountain papagaai, brutaal beestje hoor. Begon al gelijk aan de ruitenwissers en dakrail van onze huurauto te snoepen, gelukkig vonden ze appels een beter alternatief, ze zijn zo tam dat ze de kroost uit je hand trekken. Leuk ook om die alom tegenwoordige chinezen te zien reageren, take picture, take picture enz enz enz.
Over de pas en de Homer Tunnel. Wij geven aan het woord tunnel een andere betekenis, deze was ruw uitgehakt, de weg was nog net een beetje asfalt en amper verlichting. Hij was bijna een kilometer lang dus we hadden het idee dat we door een grot reden, spannend.
De tour door Milford Sound met de boot (twee uur varen) was fantastisch, goede uitleg door onze skipper Dave en matroos Constance aus Köln.
We hadden kennelijk erg veel geluk met het weer want het schijnt hier vaak te regenen. Tot zo'n 9 meter (=9000 mm water) per jaar. Wij weten dit natuurlijk niet want we hebben alleen blauwe lucht en zonnetje gezien. Misschien nemen ze ons wel gewoon in de maling, hihi.
Kortom weer een schitterende ervaring.
Morgen op weg naar Queenstown en Wanaka.
Onderweg gestopt bij de Puakaunui Falls (namen hebben in het Maori allemaal een betekenis, maar welke?) bekeken in de Caitlins. Gebied ziet er bijna tropisch uit terwijl het in het zuiden ligt en het is winter. Het pad naar de waterval waan je je in Burgers Bush. Of omgekeerd hahaha.
Na de watervallen een lange ruk doorgereden naar Te Anau, aan de rand van de Fjordlands. De uitvals basis voor de tours naar de fjorden, een van de bekendste is de Milford Sound.
Deze geboekt voor morgen donderdag de 4e. Toen we hier net aankwamen was de Milford Road er naar toe gesloten vanwege de sneeuwval, een rit van 2,5 uur door de fjorden en langs de meren. Gelukkig was hij een uur later ook al weer open en de vooruitzichten voor morgen zijn goed. Later blijkt ook wel waarom, de laatste pas naar de fjord, met een tunnel lijken op de steilste en hoogste Alpenpas die we ooit hebben gezien. Onmogelijk zoals deze landschappen naast elkaar te zien zijn over een afstand van 150 km.
Deze avond hebben we een tour geboekt naar de Glowworm grotten aan de overkant van het Lake Te Anau. Met de boot over het meer en aan de overkant lopen we door de grot en later met een klein bootje naar de plek waar de Glowworms zijn en proberen met hun lichtje insecten te vangen. In het stikdonker en totale stilte drijven we door de grot en zien het schouwspel van de honderden lichtjes. Foto's maken uiteraard niet toegestaan. Moeten jullie maar een keer naar Te Anau komen.
Donderdag dan de rit naar Milford Sound, werkelijk schitterend en geen kip te zien. Denk in het hoogseizoen booming business maar nu rustig. Onderweg op een paar lookouts de Kea kunnen bewonderen van dichtbij. De Mountain papagaai, brutaal beestje hoor. Begon al gelijk aan de ruitenwissers en dakrail van onze huurauto te snoepen, gelukkig vonden ze appels een beter alternatief, ze zijn zo tam dat ze de kroost uit je hand trekken. Leuk ook om die alom tegenwoordige chinezen te zien reageren, take picture, take picture enz enz enz.
Over de pas en de Homer Tunnel. Wij geven aan het woord tunnel een andere betekenis, deze was ruw uitgehakt, de weg was nog net een beetje asfalt en amper verlichting. Hij was bijna een kilometer lang dus we hadden het idee dat we door een grot reden, spannend.
De tour door Milford Sound met de boot (twee uur varen) was fantastisch, goede uitleg door onze skipper Dave en matroos Constance aus Köln.
We hadden kennelijk erg veel geluk met het weer want het schijnt hier vaak te regenen. Tot zo'n 9 meter (=9000 mm water) per jaar. Wij weten dit natuurlijk niet want we hebben alleen blauwe lucht en zonnetje gezien. Misschien nemen ze ons wel gewoon in de maling, hihi.
Kortom weer een schitterende ervaring.
Morgen op weg naar Queenstown en Wanaka.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
